Daniel Stabrawa + Ignacy Miecznikowski + Ewa Miecznikowska

Daniel Stabrawa urodził się w 1955 roku w Krakowie i jest pierwszym koncertmistrzem Filharmonii Berlińskiej. Jest laureatem najważniejszych międzynarodowych konkursów. Po uzyskaniu dyplomu u prof. Zbigniewa Szlezera w 1979 roku został koncertmistrzem Krakowskiej Orkiestry Polskiego Radia. W 1983 roku przybył do Filharmonii Berlińskiej, gdzie jeszcze za czasów dyrekcji Herberta von Karajana został mianowany w 1986 r. pierwszym koncertmistrzem. Daniel Strabrawa występuje regularnie jako solista z Orkiestrą Filharmonii Berlińskiej, występuje w wielu krajach Europy, Azji i Ameryki. Z żoną Elżbietą Stabrawą – pianistką brał udział w licznych wieczorach sonatowych na całym świecie. Ze szczególnym upodobaniem wykonuje muzykę swojego rodaka Karola Szymanowskiego. Od 1994 roku Daniel Stabrawa coraz częściej poświęca się dyrygenturze, a w sezonie 1995/96 przejął kierownictwo zespołu Capella Bydgostiensis (Bydgoszcz).

Ignacy Miecznikowski – urodzony w Krakowie w rodzinie krakowskich artystów, kształcił się w grze na skrzypcach pod kierunkiem prof. Czesławy Klimczyk. Dyplomowany skrzypek i altowiolista, kończył studia w Lyońskim Conservatoire national supérieur w klasie Petera Csaby oraz Tasso Adamopoulosa. Jeszcze podczas studiów podjął prace w orkiestrze Opery Narodowej w Lyonie gdzie przez 11 lat był prowadzącym grupy altówek. W 2009 roku przeprowadził się wraz z rodziną do Niemiec dołączając do grona muzyków Berlińskiej Filharmonii.

Ewa Miecznikowska – urodzona w Krakowie w rodzinie artystów plastyków. Rozpoczyna naukę gry na wiolonczeli w PPSM w Krakowie u profesor Marii Drozd i kontynuuje w PLM w klasie profesora Krzysztofa Okonia. W latach licealnych zdobywa pierwszą nagrodę na konkursie wiolonczelowym w Eblągu i konkursie kameralnym w Kaliszu (trio M. Cieniawa, K. Olech wski) przygotowanym przed profesora Antoniego Cofalika i Irena Rolanowską. W 1983 podejmuje studia w Akademii Muzycznej w Krakowie w klasie Profesora Witolda Hermana. Zdobywa trzecią nagrodę na konkursie Dezyderiusza Danczonwskiego w Poznaniu. W 1987 otrzymuje dyplom z wyróznjeniem i stypendium na dalsze studia u Ralpha Kirchbauma w RNCM, Manchester. Laureatka the Webster Quartet Award, Farmhill cello prize, and Pierre Fournier grant. W 1992 po ktrótkim pobycie w Hispanii, obejmuje stanowisko wiolonczelistki w ONL w Lyonie i 1999. Ivan Fisher wybiera ją na solistkę opery narodowej w Lyonie gdzie pracuje do dziś. Współpracuje z Orchestre de Paris, wyklada na kursach letnich w Akademii Vanderbilt, Aix en Provence. Regularnie występuje jako solistka i kameralistka. Zaangażowana w projekty muzyczne wiążace muzykę i medycynę. Gra na francuskiej wiolonczeli Paul Blanchard z 1888 roku.